Genealogie site van Vincent Vermeulen -> Foto's

Foto's familie Hofman

17-04-2017

Onderstaand een selectie van foto's die ik van mijn schoonvader heb geleend, waaronder zijn eigen trouwfoto:

Sliedrecht 09-06-1966

Zijn ouders: Gerrit Hofman en Jannetje Haasdijk.

Toen Gerrit Hofman en Jannetje Haasdijk 25 jaar getrouwd waren hebben ze een feest gegeven (ca 1963)

Clasina van Halem, Gerrit Hofman, Jannetje Haasdijk en Leendert Haasdijk Kleis Berrevoets, Klaasje van der Steen en Jannetje Haasdijk

Leendert Haasdijk, Clasina van Halem en Jannetje Haasdijk Het gezin Hofman: Arie, Philip, Teunie van Herk, Leen, Gert, vader Gerrit en moeder Jannetje Haasdijk

Nog een aantal foto's van Gerrit Hofman.

Deze foto is gemaakt in Ridderkerk. De linker man heet waarschijnlijk "de Hon", van de middelste zittende man hebben we geen naam, rechts zittend Gerrit Haasdijk en op de fiets Gerrit Hofman.

Gerrit Hofman Gerrit met broer Wim Hofman

Gerrit Hofman was schipper. In 1939 lagen ze aan wal in Strasburg aangezien het water niet hoog genoeg stond om door te varen. Er was toen al de drijging van de Duitse inval van de Elzas die uiteindelijk pas in juni 1940 zou plaatsinden en het gebied werd door de Fransen ontruimd. Gerrit Hofman werd in een interneringskamp gestopt, zijn vrouw en zoon mochten naar Nederland vertrekken. Jannetje Haasdijk en Philip Hofman zijn toen met 3 Belgische schippers vrouwen met de trein naar Rotterdam vertrokken wat drie dagen koste. Gerrit Hofman wist te vluchten uit het kamp door over een hek te klimmenen en in Nederland te komen. Ten tijden dat de Duitsers Nederland binnen vielen lagen ze met een Frans schip in Meppel en hebben ze zich naar Amsterdam (Burgerdam) laten slepen. Aan wal hebben ze er alles afgehaalt wat zou kunnen traceren dat zij op het schip hadden gezeten en zijn via de kust (via Ypenburg en Den Haag) naar Ridderkerk gelopen. Ze zijn toen tijdelijk inwonend geweest bij de ouders van Gerrit voor ze naar Rotterdam vertrokken.

Na de oorlog bleef Gerrit aan wal. Net na de oorlog ging hij werken voor de Bode dienst. Ze bezorgde van alles en nog wat, van aardappelen tot hele machines, met paard en wagen en leger voertuigen die achter waren gebleven na de oorlog. Hierna heeft hij een poosje gewerkt in de Klinknagel fabriek van Joh. Smit in Ridderkerk.
Uiteindelijk kwam hij te werken bij Z.A.B.O., de Carosserie / Bussen fabriek in Ridderkerk, hier heeft hij gewerkt tot zijn overlijden in 1965.

Z.A.B.O. Ridderkerk

Het bombardement op Rotterdam 1943

Philip Hofman, Jannetje Haasdijk en Leen Hofman.

Er zijn meerdere exemplaren van deze foto, op bovenstaande foto staat op de achterkant: Delfzijl 12-03-1943

Op een ander exemplaar zitten 2 stempels: "Foto Modern J. Nolte 63 Vier Ambachtstraat 63" en 4 maart 1943

Eind 1942 is Gerrit te werk gesteld bij de Duitse Marine en begin 1943 voer hij naar Noord Noorwegen. Ze vertrokken met een aantal schepen, zo'n 3 man bemanning, vanuit Delfzijl. Waarschijnlijk is bovenstaande foto dan ook gemaakt in Rotterdam op 4 maart en is Gerrit op of rond 12 maart vanuit Delfzijl vertrokken, zijn vrouw en twee jonge kinderen achter latend. Begin 1943 ontvangt Philip Hofman nog een kado voor zijn verjaardag vanuit Delfzijl per post, het is een houten Paard, ingepakt in bruin inpak papier, met een touw vastgemaakt en met blauwe postzegels er op.
De schepen die ze moesten verplaatsen naar Noorwegen waren bedoeld om te verbouwen tot landingsboten, voor als de Duitsers Engeland zouden aanvallen. De 'kop" van de boten werden vervangen voor een klep zodat er een landingsboot zou ontstaan. De schepen gingen via Brunsbüttel en Denemarken noordwaards. Regelmatig werden de schepen 's nachts beschoten door jagers.

In diezelfde maand op 31 maart 1943 is een deel van Rotterdam gebombardeerd door de Amerikanen waar het gezin Hofman woonde. Ze woonde toen in de Hudsonstraat wat in de getroffen wijken Bospolder en Tussendijk lag. De Hudsonstraat grenst aan het rangeerterrein wat aan drie havens grensde, de Keilehaven, Lekhaven en IJsselhaven. Dit zullen de beoogde doelen zijn geweest die de Amerikanen hadden willen raken. Door de harde wind zal dit waarschijnlijk anders zijn uitgepakt. Een deel van het huizenblok waar ze woonde is wel getroffen en ook hun huis was beschadigd door de luchtdruk die de bommen veroorzaakte.

Onderstaand het verhaal van mijn schoonvader:

Ik woonde tijdens het bombardement 31 maart 1943 in de Hudsonstraat, het derde huis vanaf de Blokmakersdwarsstraat. Plotseling ging het lucht alarm, mijn moeder keek uit het raam en in het spionnetje en zag toen een stuk of vier kinderen voorbij rennen richting hun moeders huis, maar zag ook al vliegtuigen. We konden niet meer naar de schuilkelder. Ze is toen op de trap gaan zitten met nog drie vrouwen, de beneden en boven buren. De bommen vielen om ons heen en naast ons huis in het blok (richting de Zeilmakersstraat). Het is haast niet te beschrijven. Je gaat zweven, het wordt stil en pik donker, dan gaat het glas tinkelen als een hagelbui, alles vliegt door de lucht, alles trilt met het geluid net zoals donderslagen en dit allemaal met vier gillende vrouwen. We leefden nog en zaten niet ingesloten. Mijn broertje lag onder de schuifdeuren, in zijn bedje in de tussenkamer en mankeerde niets. Moeder heeft toen haar vlucht koffertje gepakt en mijn broertje in de kinderwagen gedaan, met mij erboven op. Toen zijn we gevlucht naar haar ouders in Ridderkerk. Via de Boompjes met de radarboot naar Slikkerveer (tegenwoordig de waterbus). Voor mijn moeder was dit de derde keer. Als onderstaande foto tevoorschijn kwam moest ze altijd huilen, omdat er kinderen opstaan die het bombardement niet overleefd hadden.

Bij Radio Rijnmond als item Vergeten Verhalen bommen op Bospolder